3 Nisan 2012 Salı

Guzel bir mail aldim paylasmak istedim.

Köy sakinleri yağmur duasına çıkmışlardı.
Bütün köy ahalisi toplandı.
İçlerinden birinde şemsiye vardı.
Bu inançtır.

Babalar bebeklerini havaya hoplatır,
çocuklar gülmekten bayılır.
Yere düşeceklerini akıl larına bile getirmezler.
Çünkü babaları onu tutacaktır.
Bu güvendir.

Yatağımıza girerken,
yarın uyanıp yaşamaya devam edeceğimize
dair garantimiz yoktur.
Ama yine de ertesi güne dair planlar yaparız.
Bu ümittir.


Ve bu üçü varsa, hayatınız güzeldir...


Bir ağustos böceği doğmadan önce
toprağın altındaki bir lavrada ortalama
olarak 12 yıl bekler.
Evet, tam 12 yıl. 12 yıllık hapislikten sonra
dünyaya gelen garibanın ömrü
adında yazılıdır: Ağustos.

Yani topu topu bir ay...
Şarkı söyleyen
yalnızca erkek ağustos böceğidir.

Çünkü dişi, en güzel şarkıyı söyleyeni
kendine eş seçecek ve çiftleşecektir.
Düşünsenize, 12 yıl toprağın altında bekle,
dışarı çık.
Ömrün bir ay...
Buldun, buldun... Bulamadın, bir daha yok.

Siz olsanız çalışır mıydınız?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder